Suknia (zdrobniale sukienka) to kobiecy strój wierzchni. Jest on zazwyczaj jednoczęściowy, okrywa tułów i nogi, a czasami nawet ręce (głównie w przypadku stroju uroczystego, wieczorowego, bogatego) .
W terminologii łowieckiej termin suknia oznacza sierść zwierzyny płowej, a u ptaków upierzenie.
Już w starożytnym Rzymie, Egipcie i Grecji używano strojów z nie krojonych płatów tkaniny, takich jakie zeszły z krosna. Sztuki tkanin drapowano dopiero na figurze, tworząc łukowate fałdy. Damy egipskie nosiły bardzo obcisłe, zszyte na boku suknie zakrywające piersi i sięgające do kostek, przytrzymywane ramiączkami. Suknie były głownie białe, rzadziej żółte lub czerwone.
Podczas okresu Średniego Państwa suknie były wzorzyste i zawierały motywy poprzecznych pasów.
Rozwój stylu ubioru greckiego wędrował w kierunku minimalizmu, natomiast strój rzymski był bogaty w różnobarwne zwory. Za surowych czasów republiki były to bezpretensjonalne formy. W okresie cesarstwa były to stroje pełne przepychu, często graniczących ze złym smakiem.
W ubiorze Rzymian można było odnaleźć ich charakter. W ubiorze można było znaleźć odbicie hierarchii społecznej.